Wil je een kip adopteren?
Wij wonen landelijk en hebben hier al altijd kippen gehouden. Vroeger ging ik die kippen ook – zonder al te veel nadenken – gewoon kopen op de markt, of zelfs rechtstreeks bij een kweker.
Sedert wij veganist zijn geworden komen hier enkel nog – ook wat katten of andere dieren betreft – geadopteerde kippen bij.
Waarom geen kip kopen?
Dieren zijn geen dingen of producten, die zomaar kunnen ‘verkocht’ worden. Door er een prijs op te plakken, herleid je ze tot economisch goed, tot handelswaar.
Wanneer je dieren koopt draag je bij aan de vraag, en gaan dieren speciaal daarvoor worden gekweekt. Met alle gevolgen van dien: dieren die niet voldoen aan de schoonheidseisen of de ‘ras standaard’ worden afgemaakt, en ook oude, zieke of ‘surplus’ dieren, die geen economische waarde hebben, vallen uit het bootje.
Bij kippen is er dan ook nog het ‘probleem’ van de overtollige haantjes: voor elke hen die geboren wordt kruipt er ergens anders ook wel een haantje uit een ei. Maar haantjes zijn niet zo geliefd in de achtertuintjes: dat gekraai bij dag en dauw, weet je wel 😉 , en ze leggen ook geen eieren natuurlijk. Zogezegde ‘waardeloze haantjes’ zijn dus niet enkel een probleem in de industriële ei-industrie, maar ook in de hobbykwekerij. Kijk maar eens naar de vele zoekertjes met haantjes die gewoon worden weggegeven via tweedehandssites (en dat zijn dan nog maar de haantjes waarvoor mensen de moeite nemen om er een thuis voor te zoeken). Veel haantjes belanden dan ook op het kapblok.
De ‘legkip’rassen zijn ook zo doorgefokt dat ze in bepaalde periodes elke dag een ei leggen. Niets natuurlijks meer aan en het veroorzaakt ook heel wat gezondheidsproblemen bij kippen (zie dit artikel)
Door kippen te kopen, hou je dit systeem van uitbuiting mee in stand. Daarom geldt ook hier, net zoals voor andere dieren, de boodschap: adopt, don’t shop! Koop geen dier, maar adopteer!
Op zoek naar kippen om te adopteren
Ik zie de vraag naar waar je kippen kan adopteren regelmatig opduiken, bv. in de vegan groepen op facebook. Soms krijg ik ook persoonlijk de vraag gesteld.
Hier enkele tips en overwegingen voor diegenen die op zoek zijn naar kippen om te adopteren.
Adopteer geen ‘gekochte’ kippen
Ik adopteer geen kippen die zogezegd ‘gered’ zijn uit de industrie, maar gekocht bij een kippenexploitant blijken te zijn. Er zijn enkele organisaties die zich toeleggen op dergelijke ‘reddingen’. Om de zoveel weken of maanden wordt dan een ‘redding’ gedaan, waarbij tientallen of honderden hennen opgekocht worden, waarna dan een thuis voor hen wordt gezocht. Dat kippenbedrijf krijgt er dan soms zelfs een hoger bedrag voor dan de prijs die het in het slachthuis voor die hennen zou krijgen, en maakt er zo dus nog winst op (zie screenshot). In se gaat het dus niet om adopteren of redden, maar gewoon om dieren kopen, en dan verder verkopen als ‘geredde’ kippen.
Ik vind het best wel een moeilijke morele kwestie: voor die individuele kippen betekent het natuurlijk het verschil tussen leven en dood. Maar door ze vrij te kopen geef je wel financiële steun aan die sector, en dat kan voor die boeren echt wel dat financiële duwtje in de rug geven om rendabel te blijven, om verder te blijven boeren. Veel kippenexploitanten hebben hierin dus een lucratieve manier gevonden om nog een extra centje te verdienen op de kap van uitgebuite dieren.
Als die kippenhouder de kippen gratis zou weggeven, prima. Als ze zouden gered worden door een bevrijdingsoperatie van een dierenorganisatie, ook prima. Maar dieren kopen houdt het systeem mee in stand, en vanuit dierenrechtenstandpunt is dat het laatste wat we willen.
zie ook: Here’s why you shouldn’t rescue animals by buying them, Farm Sanctuary Blog.
Bijkomend punt is dat door de massa aankopen bij kippenboeren (de zogezegde ‘reddingen’), asielen in afwachting van de adoptie van de kippen door adoptanten, soms geen plaats hebben om andere hennen/hanen binnen te nemen, die verwaarloosd of mishandeld zijn, en dringend opvang nodig hebben: ‘neen, nu geen plaats, want we hebben net een batch gekocht bij de kippenboer en die moeten eerst een thuis krijgen’.
Het kopen van kippen bij een kippenboer kan je vergelijken met het ‘vrijkopen’ van honden bij fokkers. Dus van honden die anders zouden sterven (om de analogie met kippen die naar het slachthuis zouden gaan, door te trekken), denk bv. aan oude fokteven, of puppy’s die niet aan de juiste rasstandaarden voldoen, en die anders een spuitje zouden krijgen. Als je die honden zou gaan opkopen om ze te ‘redden’, dan
- steun je de hondenexploitant financieel, zorg je er mee voor dat hun business kan blijven draaien
- kan het er ook voor zorgen dat je geen plaats meer in huis hebt voor eventuele andere honden die ter adoptie worden afgestaan in asielen
- kan het ‘redden’ van honden er zelfs toe leiden dat de prijs van de honden die de hondenexploitant verkoopt wordt opgedreven, zoals gebeurd is in het ‘reddingscircuit’ in de Verenigde Staten, waardoor de hondenkweek nog meer rendabel werd (zie: Well-funded dog rescuers buy animals from the breeders they scorn)
Een argument dat vaak wordt aangehaald om de opkoop van legkippen uit de industrie te legitimeren is dat deze reddingen en adopties zorgen voor meer bewustzijn omtrent het lot van kippen in de legindustrie. Meer bewustzijn bij de adoptanten betekent daarom echter nog niet dat die mensen daarom geen eieren meer gaan eten. Integendeel, soms zien ze zich gesterkt in het idee dat ze nu ‘goede eitjes van geredde kippen’ eten, en daarmee dus onrechtstreeks het systeem verder steunen. Bovendien hoef je geen kippen te kopen om bewustzijn over het lot van kippen in de legindustrie te bekomen, dat kan bv. ook door uncoveroperaties of kippen afkomstig van open rescue.
Doe het niet voor de ‘goede eitjes’
Veel mensen die kippen adopteren doen dat voor de eitjes, en menen dat ze op die manier ‘ethisch verantwoorde’ eitjes eten. Zo blijven ze de dieren echter als productie-eenheden gezien. Het bestendigt ook de idee dat er zoiets is als ‘goede eitjes’.
Zoveel eieren leggen is fysiek heel belastend voor kippen en ze krijgen er allerlei fysieke problemen en ziektes van (zie dit artikel). Het haantjesprobleem blijft ook bestaan.
De eieren die onze geadopteerde kippen leggen eten wij niet op, en geven wij ook niet weg. Waarom niet, en wat we er dan wel mee doen kan je in deze eerder blogpost lezen.
Waarom geen haantjes, eenden of ganzen?
Vraag jezelf af waarom je precies kippen (meer bepaald hennen) wil adopteren. Moeten ze ‘opbrengen’ of werken voor de kost (eitjes leggen, afval verwerken)? Wat als ze hier niet (meer) kunnen aan voldoen? Wat als ze ziek worden? Waarom moeten het perse kippen (en dan ook nog hennen) zijn? Er zijn – naast kippen – zoveel andere diersoorten die een goede thuis zoeken, daar is geen gebrek aan. Eenieder die in een asiel voor achtergelaten, verwaarloosde of mishandelde dieren werkt, zal dat zeker kunnen beamen. Als het je te doen is om een dier te redden, een goede thuis te bieden, zijn er genoeg kandidaten. Waarom geen thuis bieden aan ganzen, eenden, pauwen of enkele hanen samen?
Doorheen de jaren hebben wij al ettelijke keren de vraag gehad om dieren op te vangen. Indien we alle dieren zouden hebben binnen genomen die ons gratis werden aangeboden, dan zouden hier nu tientallen ezels, schapen, geiten, ganzen en nog veel andere dieren wonen. Jammer genoeg hebben wij ook maar zoveel plaats, en kunnen we niet iedereen opnemen. Om maar te zeggen: er zijn dus zeker wel genoeg dieren die een goede thuis zoeken, die je kan adopteren.
Kippen adopteren
Er zijn vaak kippen ter adoptie bij vogelopvangcentra, of asielen of organisaties die zich specialiseren in het opvangen of verzorgen van ‘landbouwdieren’. Een opvangorganisatie die zegt niet te betalen voor de kippen bij de kweker, is ex-legkipjes.nl. Soms wordt wel een adoptiebijdrage gevraagd, voor de werking van de organisatie of om de kosten van de tijdelijke opvang te dekken (wat vergelijkbaar is met een adoptiebijdrage voor een hond of kat in een asiel, maar wat dus niet noodzakelijk betekent dat betaald werd voor het dier zelf).
Soms worden er ook kippen – en zoals eerder gezegd talloze haantjes, die anders veelal in de pot belanden – gratis aangeboden op 2dehands of andere digitale fora. Ook hier is het belangrijk om niet in te gaan op particuliere verkoop van dieren, want daarmee wordt het systeem financieel gesteund.
Zolang er dieren gekweekt worden, zullen er ook steeds dieren zijn die uit de boot vallen, of letterlijk van de camion vallen, en een goede thuis zoeken.
Helemaal mee eens. De organisaties die leghennen redden door ze op te kopen van de kweker dragen bij aan het in stand houden van de intensieve veehouderij. Ze subsidiëren in feite de kweker. Deze laatste krijgt meer geld dan hem geboden wordt door het slachthuis. Met dat geld koopt hij nieuwe kuikens aan. Subsidiëren doen ook de goedbedoelende consumenten die meedoen aan dit pervers systeem. Spijtig genoeg krijgt dit soort acties massaal positieve weerklank in de mainstream media. Gazet van Antwerpen is hier bijvoorbeeld een kampioen in. Op de regionale pagina’s van deze krant vind je met de regelmaat van een klok lovende berichten over reddingsacties in een of andere gemeente in de provincie Antwerpen. Dit is dweilen met de kraan open. Dat die journalisten zo naïef zijn, is niet te begrijpen. Het alternatief: stop met het eten van kip, eieren en producten die eieren bevatten, en draag de boodschap uit. Radicaal, maar het is de enige manier om het geweld tegen vrouwelijke dieren en mannelijke kuikens te stoppen.
Weerom een knap artikel, proficiat.
3 vragen: doet het pikken in een pot, steen of hard voorwerp pijn aan het snaveltje van de kippen? Is het ei gezond voor de kip en natuurlijk? Hoe kunnen hanen het best gehouden worden, samen, alleen, met hennen en is hun hanengedrag natuurlijk of zijn er manieren om hen rustiger te doen voelen?
Hi lieve mensen, wij zoeken een nieuw huisje voor één kip en één haan alleen kan ik nergens online een organisatie vinden die hierbij kan helpen. Daarnaast in de omgeving boerderijen, scholen en netwerk afgebeld. Wij zijn ten einde raad, kunnen jullie misschien helpen? Wij willen de dieren echt niet naar de slacht.