De dieren willen onze medailles en monumenten niet

11 November en we herdenken de slachtoffers die tijdens militaire conflicten zijn gevallen. Ook dieren werden ingezet in het strijdgewoel en miljoenen honden, paarden , ezels, kamelen, olifanten, duiven en nog andere dieren hebben daarbij het leven gelaten en worden herdacht.

Het inzetten van dieren is niet louter een zaak uit een ver verleden. Recent nog kwam het bericht dat ISIS honderden honden heeft ingezet om bommen tot ontploffing te brengen (zie ook hier). De Verenigde Staten gebruiken dolfijnen om bommen op te sporen  en ook ratten worden vaak ingezet om explosieven te detecteren. Honden en paarden worden courant gebruikt voor recherche en ordehandhaving door politiediensten.

Anti-tank honden, ingezet tijdens WOII
Anti-tank honden, ingezet tijdens WOII (bron: dogs in history, link via foto)
dolfijn die mijnen opporrt tijdens de Golfoorlog in Irak. Foto via Wikipedia (link)
Dolfijn die mijnen opspoort tijdens de Golfoorlog in Irak. Foto via Wikipedia (link via foto)

Politie te paard, Bron: animals in Human Society (zie link)
Politie te paard, Bron: Animals in Human Society (klik link foto)
ezel met gasmasker, Duitse soldaten, 1917 foto via link
ezel met gasmasker, Duitse soldaten, 1917 (foto via link)

Het zijn ook niet alleen de dieren die gebruikt worden als wapen of als lastdier die er het leven bij inlaten. Ook wilde dieren lijden in oorlogsituaties. Er zijn ook miljoenen dieren die hun habitat verloren zagen gaan of verdelgd werden als pest. Gezelschapsdieren die preventief ‘geëuthanaseerd’ werden tijdens WOII om een hongerdood te vermijden . Ik schreef er eerder ook over in deze blogpost.

varken, Duitse soldaten, WOI
varken, Duitse soldaten, WOI

Het is mooi om te zien dat veel mensen ook denken aan de dierlijke slachtoffers. Met oprechte gevoelens van verdriet en gemis en waardering voor hun inzet. Er worden bloemen gelegd aan monumenten voor de dierlijke slachtoffers . Ook tijdens het jaar worden dieren geëerd en herdacht met medailles ‘voor moed en zelfopoffering’ (enkele voorbeelden: een medaille voor hond Lucca, hond Diesel, paard Reckless).

Eerbetoon aan 'paard Reckless', screenshot facebook (klik link)
Eerbetoon aan ‘paard Reckless’, screenshot facebook (klik link)
Animals in War Memorial, foto via link
Animals in War Memorial, foto via link

Is de huldiging van dierlijke oorlogsslachtoffers niet gewoon een manier om ons geweten te sussen? Zie je wel dat we hen respecteren, en hen dezelfde egards toekennen als de menselijke soldaten, want ze krijgen ook een medaille.

Maar als we oprecht om die dieren geven, waarom sturen we hen dan de dood in? Ze hebben er helemaal niet voor getekend, en ze hebben er zeker ook niet om gevraagd. En ze beseffen ook helemaal niet dat ze een – door mensen gefabriceerd – ‘hoger doel’ dienen.

Is de huldiging van dierlijke oorlogsslachtoffers niet gewoon een manier om ons geweten te sussen? Zie je wel dat we hen respecteren, en hen dezelfde egards en consideratie toekennen als de mensen soldaten, want we geven ze ook een medaille. Ze krijgen zelfs hun eigen monument!  Terwijl hun bestaan als soldaat net gestoeld is op het feit dat we die dierlijke ‘wapens’ als minderwaardig en vervangbaar beschouwen. Ze moeten net dié opdrachten uitvoeren die we als mensen niet zelf willen of kunnen uitvoeren, omdat het voor mensen te risicovol is. Omdat het meer strategisch is om in bepaalde situaties ‘maar’ dieren in te zetten. Omdat het mensenlevens kan redden.

Het doet me ook denken aan het standbeeld in Rusland voor ratten die gebruikt werden in dierproeven. De ‘proefratten’ hebben zogezegd een hoger doel gediend. Je zou bijna denken dat ze zichzelf aangemeld hebben om als proefdier door het leven te gaan. We zijn hen zo dankbaar dat we hen zelfs een standbeeld geven! Het zal die ratten worst wezen! Als we hun rechten werkelijk zouden respecteren, zouden ze niet zomaar worden opgeofferd als ‘proefdier’.

Standbeeld voor ratten die gebruikt werden als proefdier, foto via link
Standbeeld voor ratten die gebruikt werden in experimenten , foto via link

De dieren hebben hier niet voor getekend. De training is voor hen een spel, soms ook op zich al wreed en genadeloos. Getraind om kunstjes te vertonen, net zoals circusdieren getraind worden om door een hoepel te springen of dansjes uit te voeren. Tot ze als makkelijke slachtoffers het strijdtoneel worden opgestuurd en doorzeefd worden met kogels of in duizend stukjes ontploffen.  Het zijn geen ‘suicide bommers’, ze plegen helemaal geen ‘zelfmoord’. Ze hebben er zelfs geen idee van dat ze de dood worden ingestuurd. Een aspect dat trouwens ook amper wordt belicht is het trauma dat ze kunnen oplopen in gevechtssituaties.

Het respect voor en de herdenking van de miljoenen dieren die gestorven zijn op onze slachtvelden is wel nobel, maar het wordt beter gekoppeld aan een pleidooi om ook deze uitbuiting van dieren een halt toe te roepen. Stop het gebruik van dieren als wapen of als oorlogsmachine! Ze zijn oorlogsslachtoffer tegen wil en dank. De medailles, standbeelden en rouwkransen laten hen koud.   Leave them in peace.

Eerdere blogpost: Wapenstilstand, maar niet voor de dieren. 11 november 2014.

 

Geef een reactie