Siegfried Bracke: “binnen 100 jaar is iedereen vegetariër”

Eind december 2014 was Siegfried Bracke (voorzitter van de Belgische Kamer, NV-A) ‘rédacteur d’un jour‘ bij de RTBF, de Franstalige Belgische televisie. ‘Voor één dag redacteur’ met andere woorden. Hij mocht enkele onderwerpen uitkiezen en gaf tijdens het Journaal toelichting over die thema’s.
Een van de onderwerpen die hij uitkoos was over een recente zaak in Argentinië waarbij orang-oetang Sandra als ‘persoon’ zou zijn erkend en enkele rechten zou zijn toebedeeld. Sandra zou als ‘niet-menselijke persoon’ het recht hebben om niet zonder redenen opgesloten te worden en om in semi-vrijheid samen met andere grote primaten in een opvangcentrum opgevangen te worden.

Dit item kreeg wereldwijd aandacht en diverse organisaties en media maakten gewag van een mijlpaal. Ik schrijf echter “zou” want er is nog verregaande onduidelijkheid of de rechterlijke uitspraak wel degelijk habeas corpus – rechtspersoonlijkheid – en rechten toekende aan Sandra. Zie de toelichting van jurist Steven Wise van het Nonhuman Rights Project hierover.

In het filmpje van de RTBF zie je eerst wat uitleg over de rechtszaak rond Sandra, en reacties daarop. Daarna geeft Kamervoorzitter Bracke toelichting (vanaf 1.35 in het filmpje:)

Ik heb het fragment vertaald:

Siegfried Bracke:
Ik denk dat het zeer vooruitziend is. Ik denk dat binnen 100 jaar, en daar ben ik echt zeker van, er geen zoos meer zullen zijn. De manier waarop we met dieren omgaan, zal binnen 100 jaar helemaal anders zijn. Ik ben ervan overtuigd dat binnen 100 jaar iedereen vegetariër zal zijn. Omdat de manier waarop we dieren nu behandelen, volledig vergelijkbaar is met zoals men vroeger deed in Gent, mijn geboortestad, in 1913, tijdens de wereldtentoonstelling, waar men ook Afrikanen kon zien ook in kleine gevangenissen.

Reporter: Maar de zoos evolueren nu toch, er is toch meer plaats? Er is toch regelgeving? Maar volgens U moeten we verder gaan?

Siegfried Bracke:
Ja, omdat het contraproductief is jegens dierenrechten. Het zijn levende wezens die rechten hebben, die men dus moet respecteren. En het is een evolutie in onze beschaving. Euh… Wanneer men vroeger sprak over slaven, vandaag de dag is het normaal dat men zich afvroeg, hoe was dat mogelijk?
Ik ben ervan overtuigd dat binnen 200 jaar, men zich zal afvragen hoe het mogelijk was dat men de dieren zo behandelde in de jaren 2000.

Ik heb gemengde gevoelens bij deze – toch wel krasse – uitspraken van meneer Bracke.

Enerzijds vind ik het natuurlijk zeer opmerkelijk om deze uitspraken op nationale TV te horen, dan nog wel van de voorzitter van de Belgische Kamer! Wow! Wat krijgen we nu? Niet dat hij de eerste is om de vergelijking te maken tussen de onderdrukking van dieren en slavernij. Of onze toekomstige houding ten opzichte van dierentuinen vergelijkt met de manier waarop wij nu terug kijken op de tentoonstellingen van mensen. En hij is zeker ook niet de eerste die een vegetarische toekomst voorspelt (of je daar nu in gelooft of niet is dan weer voer voor een andere blog).
Maar om deze uitspraken te horen uit de mond van de voorzitter van de Belgische kamer, in prime time op TV is toch wel heel bijzonder en hoopgevend. Ik hoop dat het bij sommige mensen zaadjes heeft geplant en hen heeft doen nadenken over hoe onze maatschappij omgaat met dieren, en wie weet, enige daadwerkelijke verandering teweegbrengt.

Dat brengt me bij de ‘anderzijds’.  Ik had Siegfried Bracke nog nooit iets horen zeggen in verband met dierenrechten of vegetarisme (en google maakt me ook niet wijzer op dat vlak), waardoor ik me toch wel een beetje afvraag welke agenda hier zou kunnen achter schuilgaan. Vanwaar komt dit nu plots? Maar bovenal: de uitspraken van meneer Bracke blijven ook allemaal nogal in het vrijblijvende hangen natuurlijk. Het is één iets om te voorspellen dat de verre toekomst beterschap brengt voor de dieren en iedereen vegetariër wordt, het is nog iets anders om je daadwerkelijk in te zetten om die toekomst te helpen tot stand te brengen.  En meneer Bracke zit dan ook wel in een positie om daadwerkelijk iets te veranderen aan het lot van dieren en dierenrechten op de politieke agenda te brengen.
In het regeerakkoord van de federale regering (2014) wordt echter met geen woord gerept over dierenrechten of vegetarisme, laat staan over veganisme. In het regeerakkoord van de Vlaamse regering (2014) staat een halve pagina over dierenwelzijn met slechts een handvol – eerder vaag blijvende – maatregelen (op p.82) en verder ook niets over veganisme of dierenrechten.
Toegegeven, hij schrijft die regeerakkoorden natuurlijk niet alleen, maar meneer Bracke zou dierenrechten wel op de politieke agenda kunnen zetten. Nu. Maintenant. We hoeven toch geen 100 jaar of 200 jaar te wachten op enige wetgevende initiatieven aangaande dierenrechten?

LINKS

Orang-Oetang krijgt menselijke rechten, Knack, 22 december 2014

Reviewing the case of Sandra the Orangutrang in Argentine, 25 december 2014, Non human rights project.

Blogpost Veggieleven: Mijn recht om vlees te eten, 28 juli 2012.

Spiegel M. (1988) The Dreaded Comparison. Human and animal slavery. Barnes & Noble.

Patterson C. (2002) Eternal Treblinka. Our treatment of animals and the Holocaust, Lantern Books.