Over rokende dokters en melkindoctrinatie
Gisteren zag ik diverse berichten opduiken in de media die de positieve effecten van melk drinken in de bloemetjes zetten.
De Standaard bv. kopte ‘Prof ontkracht mythe, melk moet, melk doet je goed‘.
De aanleiding was een persconferentie waarin de Belgische Confederatie van de Zuivelindustrie diverse ‘mythes’ over melk wou ontkrachten. Met die mythes verwezen ze duidelijk naar boodschappen van gezondheidsorganisaties en dierenrechtenorganisaties dat melk helemaal niet moet. De laatste jaren is uit diverse onderzoeken immers gebleken dat melk helemaal niet nodig is voor gezonde botten (integendeel zelfs, studies lijken er zelfs op te wijzen dat melkconsumptie osteoporose misschien zelfs in de hand werkt). Alle voedingsstoffen die in koemelk te vinden zijn, ook calcium, kunnen we ook uit plantaardige bronnen halen. Bovendien is een groot deel van de wereldbevolking zelfs lactose intolerant. Mensen hebben helemaal geen koemelk nodig, net zo min als we hondenmelk, kamelenmelk of olifantenmelk nodig hebben. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de negatieve impact van melkproductie op dierenwelzijn en milieu.
Wat ik opvallend vond aan de berichtgeving gisteren was dat de rollen als het ware omgekeerd waren. Over mythes gesproken! Decennialang was het de normaalste boodschap van de wereld dat je melk moest drinken. Bijna iedereen van ons heeft als kind koemelk gedronken, meer nog, het was een quasi verplichting op school! De meeste mensen stonden er niet bij stil. Het was normaal en natuurlijk, en melk hebben we nodig, toch? Dat dachten we toch, het resultaat van jarenlange melkindoctrinatie. Diverse campagnes begonnen echter die mythes te ontkrachten. Campagnes zoals bv. melk, je kan zonder. Dat de zuivelindustrie nu net dàt als een mythe wil afdoen, en er zelfs een persmoment aan wijdt, betekent toch dat er iets aan het bewegen is.
Ik was – voor een keer toch 😉 – aangenaam verrast om her en der de online commentaren te lezen op die artikels die er gisteren in de media over verschenen (bv. op de Facebookpagina van Het Nieuwsblad en De Standaard). Heel veel mensen die dit doorprikten en het bericht leken te zien voor wat het was: propaganda van de zuivelindustrie. Natuurlijk wil de Belgische Confederatie van de Zuivelindustrie hun product zo veel mogelijk verkopen! Heel veel mensen leken wel door te hebben dat je hier op zijn minst van belangenvermenging kan spreken.
Het deed me ook denken aan hoe de tabaksindustrie in de vorige eeuw de medische wereld voor zijn kar spande. Dokters die opgevoerd werden in reclamespotjes voor tabak, gesponsord door de tabaksindustrie. Soms zelfs om het positieve (!) gezondsaspect van roken te onderstrepen, of zelfs om het ene merk sigaretten als gezonder dan het andere te promoten.
Mythes, die de laatste decennia gelukkig doorprikt zijn.
The times, maybe yes, they are slowly changing.
Zie ook eerdere blogposts:
Veggieleven. Zuivel. van yummie naar yuk.
Veggieleven. Een koe geeft geen melk.
Veggieleven. Is vlees eten het nieuwe roken?
This is so true! 😀 Excellent 🙂 I really like your blog, it’s brilliant 🙂
Die glossy camel-ad is wel jaren 1950, misschien begin 60, niet 1930 (kleurenprint? Kledingstijl?)
Volgens dit overzichtsartikel zou die Camel reclame ‘More doctors … ‘ uit midden jaren 1930 – of kort daarna dateren.
http://bit.ly/109qZxc
Ik heb de link naar dit artikel ook toegevoegd aan de blog.
Heel goed gezegd. De nagel op de kop. De professoren die zich voor dergelijke campagne lenen, die kan je toch niet meer serieus nemen.
Ja, ook ik ben een kind van de Joris Driepinter reclame.
Maar vooral speciale kazen vind ik nog steeds erg lekker.
Dat de melkindustrie veel nadelen en slechte kanten heeft daarvan ben ik mij bewust.
Ik probeer mijn zuivelgebruik nu te minderen.
Wellicht wordt ik ook een veganist.
Diervriendelijke groet,
veel succes met je stappen richting veganisme Rob. Het is helemaal geen beperking, maar een verrijking, want er zijn zoveel lekkere plantaardige producten te ontdekken. Bedankt ook voor je berichtjes op de blog 🙂