er zit maar een heel klein beetje vlees in

Een BBC-correspondente beschrijft in het artikel ‘waar vegetarisme een exotische ziekte is’ hoe moeilijk ze het vindt om in het noorden van Italië vleesloos te leven. Hoe bv. obers op restaurant haar de tortelleni (met vlees) aanbevelen (want je ziet toch niet dat het vlees is), of een pasta met groentesaus ‘met maar een heel klein beetje ham erin hoor, zo weinig dat je het zelfs niet kan proeven’.

Zo’n dingen heb ik ook al meegemaakt op restaurant. Je vraagt of een gerecht vegetarisch is, en krijgt als antwoord: ‘maar er zit maar een heel klein beetje kip in hoor’. Of ‘er zitten een heel klein beetje spekreepjes in’. Zelfs in een vegetarisch restaurant heb ik al het antwoord gehad dat er in de taart maar een heel klein beetje ei zat, op mijn vraag of die veganistisch was.

Wat zou hun redenering hierachter dan zijn? Een heel klein beetje maakt het niet zo erg?  De kip was maar een heel klein beetje dood? ’t is maar een heel klein stukje van de koe? Het varken mist nu gewoon een stukje van zijn achterpoot? Denken ze dat een heel klein beetje vlees of vis het toch nog aanvaardbaar maakt? Dat ik nu en dan een heel klein beetje vegetariër-af ben?

For the record: vegetariërs eten geen vlees en geen vis. Ook geen klein beetje. Ook geen kleine stukjes van dieren. Ook niet als die stukjes niet langer herkenbaar zijn als lichaamsdelen van die dieren en bv. tot gehakt vermalen zijn. En zelfs al zit er maar een heel klein beetje melk, boter of kaas in in een gerecht, of een half ei, dan is dat gerecht niet plantaardig. Het is dus niet veganistisch. En inderdaad, dan gaan wij (als veganisten) dat niet eten.

Het doet me dan soms ook wel twijfelen hoe ‘vegetarisch’ de ‘vegetarische gerechten’ op restaurant wel zijn. Want als er obers zijn die ‘een heel klein beetje vlees’ of ‘een heel klein beetje kaas’ niet zo erg vinden (of denken dat wij dat niet zo erg vinden), kan je verwachten dat er hier en daar ook wel mensen in de keuken staan die diezelfde redenering volgen. En terwijl het nog relatief gemakkelijk is om kip, gehakt, spekreepjes of stukjes vis in een gerecht te detecteren, is het wel moeilijker om – op basis van smaak of uitzicht- daadwerkelijk te weten of er geen zuivel of eieren gebruikt werden voor de bereiding van een gerecht.

Het hangt dan natuurlijk van vertrouwen af. Je vertrouwt dat de kok jouw wens respecteert om vegetarisch of volledig plantaardig te eten. Net als je erop vertrouwt dat het er hygiënisch aan toe gaat in de keuken. Dat men in de keuken met verse ingrediënten werkt. En je hoopt dat een kok beseft dat ook kleine stukjes vlees, vis of gelatine of kleine beetjes boter, kaas of bouillon wel degelijk een verschil uitmaken.
Ijdele hoop? of vertrouw jij daar wel op?