Op bezoek in de bloedfabriek

Op 2 oktober was het openbedrijvendag. Tientallen bedrijven stellen hun deuren open voor het grote publiek. Altijd interessant om een kijkje te nemen achter de schermen van het bedrijfsleven en de productievloer te bezoeken.

Wij besloten een bezoek te brengen aan VEOS te Zwevezele (Wingene, West-Vlaanderen). Op de site van openbedrijvendag werd het programma bij VEOS als volgt aangekondigd:

VEOS
Hoogwaardige voedingseiwitten voor mens en dier.
 
Benieuwd hoe voedingseiwitten voor menselijke voeding en dierenvoeding gemaakt worden? Kom langs en krijg antwoord op al je hamvragen. Tijdens een geleid parcours langs onze installaties ontdek je via video, projecties en een demo met onze robot hoe bloed tot eiwit verwerkt en verpakt wordt. Tot slot kan je enkele toepassingen van onze producten proeven. Om hygiënische redenen zijn huisdieren niet toegelaten.
Tussen 10 en 17 uur kan je een parcours langs onze installaties volgen en ontdek je via projecties en een demo hoe bloed tot eiwit verwerkt en verpakt wordt.
Aan het einde van het parcours kan je in de tent terecht voor een drankje of een hapje.

We kregen een hygiënisch mutsje aan de inkom, en mochten de bloedfabriek betreden. Aan de ingang en in elke ruimte hingen grote affiches met verbodstekens: verboden te roken, huisdieren verboden, fotograferen en filmen verboden en men mocht ook niet GSMen. Waarom mag men geen foto’s nemen? ‘Voor de veiligheid’ was het weinig zeggende antwoord. Dus enkel maar een fotootje van de buitenkant van het bedrijf in deze blog.

Nochtans geen bloederige taferelen die zouden kunnen choqueren. Integendeel. Alles kraaknet en zeer steriel aandoend. Geen druppel bloed te bespeuren. De glimmende centriguges en andere installaties, de verpakkingsrobot, de opslagruimte met metershoog gestapelde paletten met zakken vol poeder. Niets dat deed vermoeden dat het hier om een fabriek gaat die bloed van miljoenen varkens uit slachthuizen verwerkt. Het kon net zo goed een fabriek van synthetische verf- of lijmprodukten zijn. De beginpagina op de website van het bedrijf heeft het ook over ‘natural ingredients’. Het bloed wordt in de video op hun website ’the raw material’ genoemd. Blijkbaar wil men de consument toch niet teveel aan ‘bloed’ doen denken.
De grote pancartes aan de muur, en een videofilmpje gaven wel meer duiding. En langsheen het parcours stonden werknemers de bezoekers te woord. Het bloed wordt bij binnenkomst gecentrigugeerd en gesplitst in hemoglobine en plasma. De eindproducten, vloeibaar of in poedervorm, worden toegevoegd aan voeding. In het magazijn stond een tafel met daarop enkele items waaraan varkensbloedproducten werden toegevoegd. In de vleesverwerkende industrie worden plasma, globine, kleurstof, varkenscollageen, hemoglobine en smaakstof (zie site) toegevoegd aan gehakt, leverworsten en -pasteien, bloedworst, gekookte worsten, salami’s, hammen, enz. Deze video op hun site geeft daar enkele voorbeelden van.
Anderzijds worden de varkensbloedproducten ook toegevoegd aan voeding voor gezelschapsdieren (nochtans heb ik nog nooit hondenvoeding gezien waar ‘met varken’ op het etiket staat …), vissenvoeding (de dame aan de uitstaltafel zei dat het bv. een ideaal toevoegsel was in de scampikweek, maar er stond ook een doos met korrels voor de vissen in de tuinvijver), als additief bij voeder voor runderen, biggen en kippen, en wordt het ook gebruikt als meststof. Op de tafel stond een doos met mestkorrels voor de tuin. Bloedmeel wordt zelfs ook in de biologische landbouw gebruikt als meststof (zie bv. bloedmeel). Op hun website lees ik dat de producten van VEOS ook toepassingen kennen in de bouw, cosmetica, krachtvoeder en wijnproductie.
De vestiging in Zwevezele verwerkt enkel varkensbloed, maar in andere vestigingen van het bedrijf worden ook eieren of bloed van runderen verwerkt. Op de tafel stond bv. een flacon shampoo van Schwarzkopf waarin eieren verwerkt zitten. Ik vroeg de dame of dat dan aangeduid staat bij de ingrediënten? Een snelle blik op de achterkant van de shampooflacon gaf niet direct uitsluitsel, waarna ze antwoordde dat die producten meestal aangeduid staan als ‘proteïnen’ of ‘eiwitten’…

Na het parcours doorheen de bedrijfsruimtes, kon je in de tent terecht voor een drankje en een hapje. Wat de hapjes betreft kon men kiezen tussen beenhesp of een hotdog (al of niet met toegevoegde varkensbloedprodukten?), die verkocht werden ten voordele van de plaatselijke … moutainbike club. En alhoewel dit naadloos aansluit bij mijn vorige blogpost (over fietsen en hotdogs) liet ik de hotdogstand toch maar voor wat het was en gingen we verder. Om een fietstochtje te maken. En het varkensbloedverhaal te laten bezinken.